Deze recensie verscheen op 3 februari 2017 in Gulliver, de cultuurbijlage van het Nederlands Dagblad. Op dit artikel berust copyright.

Een goddeloze nacht

schermafbeelding-2017-03-03-om-11-54-55Verhulsts Spoo Pee Doo volgt hoofdpersoon Vannolle op een van diens vele uitgaansavonden in een Belgische stad. Hoewel hij zijn geliefde even zo vaak verbetering belooft, laat hij zich weer vollopen aan de toog, met vreemde vrouwen en goeie gesprekken. Tijdens deze nacht wordt er een aanslag gepleegd op Schiphol door moslimterroristen.

Tientallen mensen vinden de dood bij deze aanslag, maar Vannolle en zijn gezelschap laten zich er weinig aan gelegen liggen en gaan door met de kroegentocht, tot ze ’s ochtends dronken hun bed vinden. Hun problemen van die nacht zijn de slinkende voorraad speciaal bier en waar condooms te vinden.

Grof en onverschillig, maar misschien zit er meer in Vannolle’s reactie op dit onbevattelijke kwaad. Ergens in zijn roes merkt hij op: “De tegenreactie op haat zal passie moeten zijn.” Als hij liever tongzoent dan treurt, is zijn houding misschien een pleidooi om dóór te gaan? Om je niet totaal te laten ontwrichten?

Misschien is dat het ook juist niet; de achterflap vertelt dat Verhulst met het boek precies ageert tegen die oprukkende onverschilligheid die Vannolle net als velen aan de dag legt ten aanzien van alle aanslagen. Hij wil met Spoo Pee Doo de vraag adresseren of we de monsters van het terrorisme zelf hebben gevoed. Jammer genoeg komt hij daar echter niet toe, ook niet tussen de regels door, wat je toch zou hopen van de man die tevens het schitterende en subtiele De helaasheid der dingen schreef. Spoo Pee Doo ontstijgt niet aan de roes van die nacht, blijft in de oppervlakkigheid van het uitgaansleven en raakt niet aan die urgente vragen. Het lijkt geschreven in eenzelfde roes als waarin de hoofdpersoon zich bevindt maar dat geeft het niet de kracht die je zou hopen; het overschreeuwt veeleer de boodschap die het boek zou kunnen brengen. De vele niet ter zake doende uitwijdingen zijn grof, rommelig en niet allemaal toe te schrijven aan Verhulsts anekdotische manier van vertellen. Die verteltrant en schrijfstijl zijn doorgaans zijn grote kracht, maar hier missen die doel.

Spoo Pee Doo
Dimitri Verhulst. Uitg. Atlas Contact, Amsterdam 2016. 155 blz € 19,99