Op het door platanen beschutte Janskerkhof staat een kleine Italiaanse broodjeskraam. Nu ja, kraam; het lijkt eerder een heel klein muziektentje of theehuisje maar er zit een broodjeszaak. De zaak is genoemd naar zijn eigenaar: Carlo. Een paar jaar geleden is er pal naast Broodje Carlo een andere Italiaanse broodjeskraam geopend en sindsdien verkeert de kleine Italiaan in gepassioneerde strijd met Mario, de eigenaar van deze later op datzelfde plein gevestigde broodjeszaak. Hoe hevig deze vendetta ook moge zijn, ze hindert de hongerige Utrechter niet een broodje Carlo te bestellen en dat te eten op het kleine terrasje op het kerkplein in de zon. De broodjes zijn inderdaad erg goed.
Carlo wordt bijgestaan door een vrouw. Of het zijn vrouw is, is niet duidelijk maar ze vormen een mooi paar. Beiden spreken wel Nederlands, Italiaans en zij ook iets van Duits. Samen nemen ze bestellingen aan, beleggen broodjes, zetten koffie, halen broodjes uit de oven en zijn Broodje Carlo.
Kort geleden, op een zaterdag, was ik getuige van iets moois. Op zaterdagen vindt de hele dag op de rest van het Janskerkhof de bloemenmarkt plaats. Deze dagen zijn bijzonder druk voor het toch al goedbezochte broodje Carlo. Toen het die zaterdag even wat minder storm liep, stapte Carlo naar buiten het terras op en ging aan een tafeltje zitten. Zwijgend dronk hij een kop koffie en in de zachte zonnestralen sloten zich langzaam zijn ogen. Duttend zat hij daar.
Na ongeveer een kwartier kwam de vrouw naar buiten; het was weer drukker geworden en ze had hem nodig. Zachtjes porde ze hem. Hij werd wakker, zag haar staan en schonk de wereld de schitterendste glimlach: de glimlach van een voldane, hardwerkende man die even de ogen sloot en iets moois droomde met de zon op zijn gelaat. Met deze glimlach nog rond zijn mond stond hij op en ging weer aan het werk, broodjes maken.
Ik heb nog nooit een broodje Mario gehad; misschien zijn ze wel heel erg lekker en heel misschien zijn ze zelfs wel beter dan Broodje Carlo. Maar van iemand die zo overduidelijk weet hoe hij moet genieten kun je toch niet anders dan broodjes eten?