Dit artikel verscheen op 25 juli online en in print in dagblad Trouw.
Tilburg kleurde gisteren roze. Een gemoedelijke stoet homo’s, lesbiennes, transgenders én hetero’s.
Een jonge blonde vrouw plukt een sticker van het vel en plakt hem bij een man op zijn shirt. ‘Homo’, staat er. Hij krijgt nog een sticker en lacht: ‘Kruikenzeiker’, staat er op deze. Ze slenteren allebei weer mee met de Roze Karavaan door de binnenstad van Tilburg. Het is Roze Maandag en de slogan is dit jaar ‘Label me gerust, maar stop niet bij één label’.
De karavaan is één lange roze stoet met mannen op stilettohakken, vrouwen in corsetten maar ook niet-LHBT’ers. Samen lopen ze naar de kermis die jaarlijks een week lang het centrum vult. De maandag van de kermisweek is al 27 jaar Roze Maandag.
Op het Willemsplein blijft de karavaan hangen. Hier zijn verschillende kermisattracties, terrassen en een bierhal. In de overdekte passage tonen dragqueens glamoureuze outfits in spotlights, met dreunende muziek.
Gemoedelijk
Vorig jaar ging de Roze Karavaan voor het eerst over de kermis, zegt Marga Adams, eigenaresse van twee cafés op het Willemsplein. Dat gebeurde na een oproep op de website van de Tilburgse kermis om de festiviteiten meer met elkaar te verbinden. “Een enorm succes. Het is een groot feest met spectaculaire optredens”, wijst ze naar de passage. “Het is gezellig, gemoedelijk en alles mengt.”
Claudia Jussen zit met wat vrienden op de rand van het plein. Uit de bierhal klinken smartlappen terwijl ze in de passage meezingen met Christina Aguilera. “Ik ben echt een ‘pot-pot’”, zegt Jussen ferm, “daardoor krijg ik vaak het label van mannetje in de relatie, maar ik ben juist het vrouwtje.”
Gay-cafés
Er loopt een man langs met een pluche penis op zijn hoed. Jussen: “Het is in Tilburg prima om gay te zijn, niet alleen op Roze Maandag. We hebben vier gay-cafés en doordat het veel in de media is, is het gewoner geworden. Roze Maandag vind ik niet per se belangrijk, vooral heel leuk.” Haar vriend Ryan Ramharak valt haar in de rede: “Dat ligt er echt aan wie je spreekt, en waar.”
Zelf komt Ramharak uit Nijmegen, uit een streng christelijk gezin. “Heel homofoob en transfoob. Familiedagen zijn lastig.” Ramharak gaat met zijn hand door zijn donkere baard. Hij krijgt vaak het label homo, maar eigenlijk is hij dat niet. “Ik ben transgender. Een dag als Roze Maandag is nog erg nieuw voor me, en erg bevrijdend. Zeker in het gezellige Tilburg. Het is geweldig dat er ook hetero’s zijn die het accepteren en dat alles door elkaar loopt.”
Jussen vult haar vriend aan: “Een jaar of acht geleden was het in Tilburg ook wel anders hoor, toen gingen we ’s nachts alleen in groepjes over straat. Maar nu is het echt gemoedelijk.”
Een magere man in een strakke roze jurk loopt langs. Mensen die hem passeren lachen smakelijk maar ook vriendelijk om zijn spillebenen in netkousen en op hoge hakken.